Druk druk druk!

De laatste weken van het schooljaar zijn aangebroken, het is bijna zomervakantie! Ik ben er wel aan toe. Allen nog de laatste opdrachten nog inleveren en de eindtesten maken. Ik heb bijna geen vrije tijd meer.

Het vervelende is wel dat de leraren alles naar het einde van het jaar doorschuiven, en dan zeggen ze dat wij zo goed zijn in uitstellen! Dat is voor ons toch niet te doen… Op het moment heb ik nog zes testen om te maken en zes opdrachten om in te leveren, vervelen? Zeker niet!

Ik heb de laatste tijd ook niet meer op mijn blog geschreven maar dat komt wel weer in de vakantie. Dit is gewoon een tekst om te laten zien dat ik mijn blog nog niet vergeten ben. Ik hoop wel dat er mensen zijn die het gaan lezen anders doe ik het voor niets…

Ik ga jullie niet vervelen met mijn testen, opdrachten en irritante leraren. Ik vertel wel wat over mijn vakantie. Ik ga met een vriendin uit mijn parallel klas op zeilkamp in zeeland, ik heb er erg zin in want ik heb nog nooit gezeild. Ik hoop dat we ook lekker gaan zwemmen, spelletjes gaan doen en vooral dat we een leuke tijd hebben!

Na die hele week op de boot ga ik met mijn ouders en mijn broer naar Brittannië op vakantie, het wordt vast lekker weer. Vorig jaar ging mijn broer niet meer mee op vakantie en ik ben blij dat hij dit jaar wel weer mee gaat, het was wel erg stil zonder onze kleine ruzies en onderlinge grapjes.

Ik moet gaan maar ik zal snel weer van me laten horen!

Wat ik van bloggen vind

Ik vond het heel erg leuk om een blog te moeten schrijven voor school. Je had veel vrijheid in het onderwerp en dat vind ik erg bijzonder. School bedenkt namelijk vaak waar je over moet schrijven. Maar je mag zelf bedenken hoe je daarover schrijft. Misschien zou je een heel ander onderwerp hebben gekozen als je het helemaal zelf zou mogen bedenken.

Uit mezelf zou ik nooit een blog begonnen zijn. Ik dacht dat ik er te weinig tijd aan zou besteden en dat ik na twee teksten al gestopt zou zijn. Ik heb heel veel van deze opdracht geleerd, bijvoorbeeld hoe je een recensie en een betoog moet opbouwen. Vóór deze opdracht wist ik niet eens wat een betoog was! Nog steeds vind ik het lastig om mijn tekst een goede opbouw te geven.

Ik ben heel erg trots op mijn resultaat. Ik hebt ontdekt dat ik zelf ook een eigen schrijfstijl heb. Vroeger kon ik nooit mijn eigen schrijfstijl ontdekken, ik schreef maar wat op. Nu probeer ik me meer in te leven in mijn verhalen en lezers. Ik probeer mijn stukjes te schrijven alsof ik vertel aan een vriend. Hierbij houd ik mij wel aan de regels van de opbouw en de toon van een tekst. Daarmee bedoel ik dat in sommige teksten zoals een recensie nettere taal gebruik.

Ik heb ook de blogs van klasgenoten gelezen, ze hebben allemaal een eigen stijl. Ze schrijven over allemaal verschillende onderwerpen, ik kan ze er helemaal in herkennen. Voordat ik zelf begon aan mijn blog heb ik er een paar gelezen van anderen en ik hoopte dat ik net zo'n goede schrijfstijl zou ontwikkelen. Ik vind dat mij dat gelukt is. Ik heb veel tijd gestoken in de opmaak van mijn blog, ik heb het volgens mij wel vijf keer veranderd.

Reacties heb ik nog niet zo veel gekregen op mijn blogs en dat vind ik wel erg jammer... Maar ik denk dat het wel goed komt, want ik moet zelf ook nog reacties bij de blogs van mijn klasgenoten gaan plaatsen.

Als ik tijd heb blijf ik bloggen!

Iemand ziek praten kan!

Met iemand ziek praten bedoel ik niet dat je ziek wordt doordat iemand teveel praat. Nee, ik bedoel een vorm van kindermishandeling ofwel het Münchhausen By Proxy Syndroom genoemd (MBPS). MBPS is een vorm van kindermishandeling waarbij de moeders van kinderen een ziekte verzinnen of veroorzaken. Kinderen brengen hierdoor veel tijd door in huisartsenpraktijken en ziekenhuizen. Moeders hopen hierdoor aandacht te krijgen van verpleegkundigen, familieleden en vrienden en over te komen als een zorgzame moeder. Niet alleen moeders zijn hier de oorzaak van. Vaders, babysitters, verpleegkundigen of adoptiemoeders zijn een paar andere voorbeelden.

Boy 7, flop of top?

Ik ga jullie vertellen over de voorstelling van Boy 7 die laatst door heel Nederland gegeven is. Ik vond het verhaal van Boy 7 erg bijzonder en toen ik hoorde dat er een voorstelling zou komen wilde ik er direct naartoe. De voorstelling deed niet onder aan mijn verwachtingen en daarom wilde ik jullie er graag wat over vertellen.

lezen!!!

Ik vind lezen heel erg leuk, maar ik vind het moeilijk om ermee te beginnen. Mijn moeder zegt altijd als ik weer eens tv aan het kijken ben: “ga toch eens een boek lezen!”. Maar ik doe waar ik goed in ben, UITSTELLEN! Ook al is dat niet erg handig. Soms moet je je er maar overheen zetten en gaan lezen, dan besef je pas dat lezen echt leuk is! Als ik toch eindelijk besloten heb m’n mobiel weg te leggen en even lekker te gaan lezen, kan ik niet meer stoppen.

De top 10 boeken die ik leuk vind:

1.   De grijze jager (serie)                                             John Flanagan

2.   De broederband (serie)                                          John Flanagan

3.   Het leven van een lozer (serie)                              Jeff Kinney

4.   Dagboek van een muts (serie)                               Rachel Renée Russell

5.   Het magisterium (serie)                                          Holly Black en Cassandra Clare

6.   The hunger games (serie)                                      Suzanne Collins

7.   Torak en wolf (serie)                                               Michelle Paver

8.   De labyrint renner (The maze runner) (serie)         James Dashner

9.   Harry Potter (serie)                                                 J.K. Rowling

10. Boy 7                                                                      Mirjam Mous

 (Al deze boeken vind ik even leuk dus er zit niet echt een volgorde in).

Vaak zoek ik boeken uit op de schrijver. Als ik merk dat een schrijver fijn schrijft kies ik zijn of haar boeken. Nog belangrijker dan de schrijver vind ik het genre. Het liefst lees ik fantasie, ten eerste kan je dan in een hele andere wereld stappen, als een soort droom. Ten tweede zijn fantasie boeken niet voorspelbaar, de schrijver kan alle kanten op gaan. Er zijn geen regels bij schrijven en dat is vast de reden dat mensen schrijver willen worden.

Zelf vind ik schrijven best leuk, zoals schrijven op een blog. Maar ik heb nog niet echt een eigen stijl ontwikkeld. Dat is de bedoeling van dit blog project. We doen dit project met drie 2e klassen. Ik vind dat sommige mensen al een hele eigen stijl hebben en over superleuke onderwerpen schrijven.

Bij meer lezen kan je plaatjes van de boeken zien.....

29 facts about me!

1.   Mijn hele naam is Iemke Ronja ten Donkelaar.

2.   Ik ben vernoemd naar Ronja de roversdochter, dat is een boek over een meisje dat in de middeleeuwen leefde met haar familie. Ze woonden in een burcht en toen een deel van die burcht werd ingenomen door de vijand van haar vader werd zij beste vrienden met de zoon van de vijand, samen beleefde zij veel avonturen.

3.   Ik ben geboren op 2 februari 2001, 02-02-2001.

4.   Ik heb twee konijnen we noemen ze blue eye en streepje, maar streepje heet eigenlijk stripe (op zijn Engels).

5.   Ik speel viool. Ik vind dit erg leuk om te doen. Ik speel in een ensemble (soort bandje), dit vind ik erg leuk omdat de kinderen waarmee ik speel allemaal vrienden van mij zijn. Ook vind ik samenspelen leuk.

Wie ben ik? ...lees het!

Dit is mijn eerste echte blog. Ik had even de tijd nodig om ermee te beginnen, maar hier is dan eindelijk mij eerste stukje! Ik ben nog maar een amateur met schrijven, dus alvast sorry voor de onsamenhangende teksten die ik de komende weken zal plaatsen. Maar door veel te oefenen gaat het vast steeds beter.

Ik zit thuis aan mijn bureau mijn blog te schrijven en ondertussen jaloers naar mijn kleine buurkindjes te kijken, die buiten spelletjes aan het spelen zijn. Het is "de eerste echte warme dag" van het jaar, zo verkondigde de weersvoorspeller op tv het vanochtend. Natuurlijk zit ik op deze "bijzondere" dag tot drie uur op school, daarna aan mijn huiswerk enz. Maar ik ga jullie niet vervelen met verhalen over wat ik op dit moment achter de computer meemaak.

Ik ben dit blog begonnen voor een Nederlands project op school om beter te leren hoe je grote teksten moet verwoorden en opbouwen. Het lastigste vond ik nog wel om een goede openingszin te vinden waarmee ik jou als lezer niet gelijk dit blog weg zou laten klikken. Verder staan alle zinnen naar mijn idee op de verkeerde plek, maar omdat ik weet dat ik alles de hele tijd weer terug verplaats, laat ik het maar zo staan.

Ik heb inspiratie te over voor de volgende stukjes die ik nog ga schrijven, daar hoef ik geen probleem meer van te maken. Ik ga op dit blog schrijven over mezelf en wat me bezig houdt, ik heb dus geen specifiek onderwerp.

over mij

Even ter informatie over mij, ik ben Iemke en ik ben 14 jaar oud. Ik houd ervan om met warm weer op stap te gaan met familie of vrienden en om te tennissen. Waar ik vooral mijn vrije tijd aan besteed en wat ik echt het leukst vind om te doen is lekker creabea bezig zijn. Dit doe ik al van jongs af aan, mijn ouders vertelde wel eens dat ze vol bewondering zaten te kijken toen ik op jonge leeftijd al met een grote schaar aan het knippen was zonder dat ik me bezeerde. Knutselen doe ik het liefst thuis op mijn kamer, met als gevolg natuurlijk dat mensen gek worden van de rommel.
Ik woon samen met mijn ouders, ook heb ik een oudere broer van 19 die sinds een paar weken op zichzelf is gaan wonen. Het is ondertussen wel erg saai thuis maar ik heb mij tot nu toe wel vermaakt.

PS: Als je het leuk vond om dit te lezen of heb je tips, schrijf een reactie voor me!