Ik vond het heel erg leuk om een blog te moeten schrijven voor school.
Je had veel vrijheid in het onderwerp en dat vind ik erg bijzonder. School
bedenkt namelijk vaak waar je over moet schrijven. Maar je mag zelf bedenken
hoe je daarover schrijft. Misschien zou je een heel ander onderwerp hebben
gekozen als je het helemaal zelf zou mogen bedenken.
Uit mezelf zou ik nooit een blog begonnen zijn. Ik dacht dat ik er te
weinig tijd aan zou besteden en dat ik na twee teksten al gestopt zou zijn. Ik
heb heel veel van deze opdracht geleerd, bijvoorbeeld hoe je een recensie en
een betoog moet opbouwen. Vóór deze opdracht wist ik niet eens wat een betoog
was! Nog steeds vind ik het lastig om mijn tekst een goede opbouw te geven.
Ik ben heel erg trots op mijn resultaat. Ik hebt ontdekt dat ik zelf
ook een eigen schrijfstijl heb. Vroeger kon ik nooit mijn eigen schrijfstijl
ontdekken, ik schreef maar wat op. Nu probeer ik me meer in te leven in mijn
verhalen en lezers. Ik probeer mijn stukjes te schrijven alsof ik vertel aan
een vriend. Hierbij houd ik mij wel aan de regels van de opbouw en de toon van
een tekst. Daarmee bedoel ik dat in sommige teksten zoals een recensie nettere
taal gebruik.
Ik heb ook de blogs van klasgenoten gelezen, ze
hebben allemaal een eigen stijl. Ze schrijven over allemaal verschillende
onderwerpen, ik kan ze er helemaal in herkennen. Voordat ik zelf begon aan mijn
blog heb ik er een paar gelezen van anderen en ik hoopte dat ik net zo'n goede
schrijfstijl zou ontwikkelen. Ik vind dat mij dat gelukt is. Ik heb veel tijd
gestoken in de opmaak van mijn blog, ik heb het volgens mij wel vijf keer
veranderd.
Reacties heb ik nog niet zo veel gekregen op mijn blogs en dat vind ik
wel erg jammer... Maar ik denk dat het wel goed komt, want ik moet zelf ook nog
reacties bij de blogs van mijn klasgenoten gaan plaatsen.
Als ik tijd heb blijf ik bloggen!
